ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΒΟΤΣΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΒΟΤΣΟΣ
http://www.cinemanews.gr/v5/news.php?n=5328
Προσωπικα το θεμα video-camera το εχω προσεγγίσει λιγο ανορθόδοξα και αυτο προτείνω σε οσους δεν τους τρομαζουν τα "τεχνικα θεματα" και θέλουν να εχουν "κινηματογραφικό" αποτέλεσμα. Δηλαδή προτείνω να παρουν μια DSLR φωτογραφική που τραβαει video.
Αυτο το άρθρο εξηγεί με λιγα λογια τις "ιδιαιτερότητες" αυτης της επιλογης.
http://www.dpreview.com/learn/?/Guides/hd_beginners_guide_01.htm
Αλλα επειδη οι εικονες μιλανε καλυτερα μονες τους, μαζεψα links με: ερασιτεχνικά video , τις τιμες (με φακο) στην ελληνικη αγορα, και τα τεχνικα χαρακτηριστικα τους.
Panasonic Lumix GH1 ~ 1200€
http://www.vimeo.com/groups/panasonicgh1/videos
http://www.dpreview.com/reviews/specs/Panasonic/panasonic_dmcgh1.asp
Η πιο δυνατη στον τομεα του video. Η μοναδικη που παίρνει εξωτερικο mic. Εχει "ειδικο φακο" (14mm -140mm , crop factor 2x) που επιτρεπει συνεχόμενο αθόρυβο focus. Σε ολες τις αλλες το focus ειναι manual - (εχουν αυτόματο αλλα ειναι τοσο χαλια που ειναι αχρηστο! ενα βασικό μειονέκτημα σε σχεση με τις παραδοσιακές)
Panasonic Lumix GF1 ~ 650€
http://www.vimeo.com/groups/gf1/videos
http://www.dpreview.com/reviews/specs/Panasonic/panasonic_dmcgf1.asp
Και αυτη εχει συνεχόμενο focus ικανοποιητικο...αλλα με φτηνοτερο φακο.
Αυτην προτείνω ως πιο οικονομική λύση.
Canon 500D ~ 680€ (Αυτην εχω εγω για οποιον θελει να την επεξεργαστει...)
http://www.vimeo.com/channels/500d
http://www.dpreview.com/reviews/specs/Canon/canon_eos500d.asp
Εχει περισσότερες δυνατότητες στην φωτογραφία, αλλα χειροτερες στο video απο την GF1
Nikon D5000 ~650€
http://www.vimeo.com/channels/nikond5000
http://www.dpreview.com/reviews/specs/Nikon/nikon_d5000.asp
Παρόμοια με την Canon, αλλα ειναι Nikon :-)
Ενημερωτικά τα υπολοιπα μοντελα DSLR που υπαρχουν δεν τα συστήνω γιατι τα θεωρω ακριβά για αυτο που προσφερουν στον τομεα του video.
Οσον αφορα στις παραδοσιακες καμερες, δεν εχω εμπειρια για να προτεινω κατι χωρις να κανω αναλυτική ερευνα οποτε για να μην προτείνω βλακείες το αφηνω σε καποιον αλλο... :-)
http://vimeo.com/user2777339/videos
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΚΕΙ - ΣΤΟΝ ΑΗ ΤΡΥΦΩΝΑ ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ - ΣΤΙΣ 11.00. ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΗΛΩΣΕΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ (ΠΙΘΑΝΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ). ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΜΕΡΑ.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΒΟΤΣΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ
Καθένας με το μυστικό του (Jeder schweigt von etwas anderem)
(2005/2006, 72´), ντοκιμαντέρ των Marc Bauder/Dörte Franke
Τέσσερις πρώην πολιτικοί κρατούμενοι της Α. Γερμανίας μιλούν για τις μακρόχρονες ποινές φυλάκισης λόγω της κριτικής τους στάσης απέναντι στο καθεστώς, αλλά και για την τωρινή ζωή τους.
Οι ίδιοι και οι οικογένειές τους δεν ξεπέρασαν ποτέ το τραυματικό παρελθόν, ένα παρελθόν που η επόμενη απ’ αυτούς γενιά δεν θέλει κατά βάθος καν να ξέρει.
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009, 20:30
My Wall
5 ταινίες μικρού μήκους (Γερμανία, ΗΠΑ, Ινδία, Λίβανο, Ηνωμένο Βασίλειο) που διακρίθηκαν στο Talent Campus της Berlinale (Διαγωνισμός Berlin Today Award 2008).
Berlinale Talent Campus
Ο διαγωνισμός με θέμα «My Wall» έδωσε σε νεαρούς σκηνοθέτες απ’ όλον τον κόσμο την ευκαιρία να υλοποιήσουν τις ιδέες τους σε συνεργασία με γερμανικές εταιρείες παραγωγής.
Πηγή έμπνευσης για την ανάπτυξη των κόνσεπτ ήταν το Βερολινέζικο Τείχος. Όχι μόνον ως ιστορικό γεγονός, αλλά και ως σύμβολο και μεταφορά για όλα τα Τείχη του κόσμου, για όσα υφίστανται ή γκρεμίστηκαν ή πρόκειται να χτιστούν, ακόμα και για τα αόρατα Τείχη στα κεφάλια των ανθρώπων, εκείνα που ορθώνονται ανάμεσα σε ανθρώπους και έθνη.
Από τις 180 συμμετοχές επιλέχθηκαν 5, οι οποίες και υλοποιήθηκαν. Η πρεμιέρα τους δόθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2009 στη Μπερλινάλε.
Το Βραβείο «Berlin Today Award 2009» κέρδισε η ταινία «Wagah» ενώ ειδική διάκριση πήρε η ταινία My Super Sea Wall.
Το πρόγραμμα των 5 αυτών φιναλίστ είναι μια συμπαραγωγή του Goethe-Institut, της Deutsche Welle και του Πρακτορείου Ταινιών Μικρού Μήκους KurzFilmAgentur Hamburg.
Οι ταινίες
(συνολική διάρκεια 59΄)
Το Τείχος του Βερολίνου (Die Berliner Mauer)
Μυθοπλασία του Paul Cotter, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο 75χρονος Werner Schlömerkemper αρχίζει μια μέρα να ξαναχτίζει το Τείχος και αναστατώνει την περιοχή. Τα κίνητρά του άγνωστα, κανείς δεν του παίρνει κουβέντα.
(σε γερμανική γλώσσα με αγγλικούς υπότιτλους)
My Super Sea Wall
Ντοκιμαντέρ της Gina Abatemarco, ΗΠΑ
Στη μικρή νήσο Kivalina, 130 περίπου χιλιόμετρα από τον πολικό κύκλο, η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών δεν σημαίνει ό,τι η προστασία του περιβάλλοντος στις δυτικές κοινωνίες. Εδώ πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου.
(σε αγγλική γλώσσα με αγγλικούς υπότιτλους)
Promenade
Μυθοπλασία/amination της Sabine El Chamaa, Λίβανος
Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ηλικιωμένη γυναίκας που περιφέρεται στο καταστραμμένο από τον πόλεμο σπίτι της και στα συντρίμμια του παρελθόντος της. Ένας αναστοχασμός για τον πόλεμο, τη μνήμη και τα όνειρα.
(χωρίς λόγο)
Τηλεμεταφορά
Μυθοπλασία του Markus Dietrich, Γερμανία
Η Frederike και ο Fabian, 10 χρόνων, κάνουν ένα άκρως μυστικό πείραμα: Θέλουν να τηλεμεταφέρουν τον φίλο τους Jonathan στο Δ. Βερολίνο. Το πείραμα όμως πάει στραβά κι αντί να εξαφανιστεί ο Jonathan εξαφανίζονται όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Μια περιπετειώδης ιστορία για την 9η Νοεμβρίου 1989.
(σε γερμανική γλώσσα με αγγλικούς υπότιτλους)
Wagah
Ντοκιμαντέρ του Supriyo Sen, Ινδία
Μια ασυνήθιστη τελετουργία που λαμβάνει χώρα κάθε βράδυ στα σύνορα μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Οι φρουροί και από τις δυο πλευρές των συνόρων κάνουν λαμπρή παρέλαση κι επίδειξη. Χιλιάδες άνθρωποι μαζεύονται για να παραβρεθούν στο τελετουργικό κλείσιμο των συνόρων και να χαιρετίσουν τους παλιούς τους γείτονες. Μια τελετουργία που συμβολίζει τη διαίρεση μιας χώρας ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και γιορτή που ενώνει δυο λαούς.
(στα χίντι και στα αγγλικά με αγγλικούς υπότιτλους)
http://www.goethe.de/ins/gr/ath/kue/flm/el5099602v.htm
Berlin: Symphony of a Great City [Act 1, Part 1]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 1, Part 2]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 2]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 3, Part 1]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 3, Part 2]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 4, Part 1]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 4, Part 2]
Berlin: Symphony of a Great City [Act 5]
Πληροφορίες για την ταινία:
http://www.imdb.com/title/tt0017668/
Offscreen: Your first film, Moment of Impact, is a documentary about tragic events with your Father. Did the camera, in some ways, mediate your relationship or experience with your family?
Julia Loktev: Moment of Impact was very much a film about a camera; about the possibility – or impossibility – of bring a camera into this very hermetic environment. And so the camera is almost a character in the film, and I was very conscious about that, and about highlighting moments. There’s one point in the film where my Mother actually taps on the lens. I didn’t want to make films with an invisible camera. But the camera takes on different roles in that film. Sometimes, it sort of backs away and has the illusion of being invisible, but then it becomes very active and intrusive at other points. In some ways I think that Day Night Day Night has a similar role of the camera. Sometimes you’re very aware of the presence of the camera. I tend to use the camera very… sometimes like a microscope, and sometimes like a weapon, I think. I shot Moment of Impact myself – and there are a couple of shots in Day Night Day Night that I operated, for different reasons. Where they had to focus on different things. And Benoît [Debie, who notably helmed the camera on Irréversible (2002)], my cinematographer said: “You know how you want this to go, you know what you want to see, why don’t you take it”? So they put the easy-rig on me and I operated. There’s another good shot when she’s in the bathroom like, looking. You can tell when I’m operating because the camera is slightly breathing – moving closer and further from the subject – it’s almost like pawing the subject a little bit. I can tell, there’s a slight difference. It moves in and out slightly like I want to just pet the subject with the camera.
Offscreen: I was thinking about that moment in the bathroom. There are moments like that, where it’s happening in real time, real space. We have to wait along with her; we’re trapped in there with her.
Julia Loktev: And you have to feel it. It was too difficult, and we were all trapped in a stall, and it was too difficult for me to tell Benoît, and he was very cool about that, actually. Some D.P.’s are very possessive but he was very much… it was his idea. He was like: It’s about a feeling; it’s about getting this thing onscreen how ever. But I do think it’s funny that I see this kind of movement, slightly stroking. That would be me. It’s not intentional; I think I do it totally subconsciously. But it’s definitely there in Moment of Impact.
Η σκηνοθέτιδα Julia Loktev
Diduck, R.,2006, Good Day and Good Night: A Conversation with Filmmaker Julia Loktev, Offscreen, Volume 10, Issue 11, διαθέσιμο online : http://www.offscreen.com/biblio/phile/essays/good_day/
Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας
http://el.wikipedia.org/wiki/Πλάτων
Αρχαιολογική περιοχή
Η περιοχή οφείλει την ονομασία της στον ήρωα Ακάδημο, και τη φιλοσοφική σχολή, την Ακαδημία, που ίδρυσε ο Πλάτων το 387 π.Χ., η οποία λειτούργησε μέχρι την παύση της από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 529.Οι ανασκαφές στην περιοχή άρχισαν από το 1929 και συνεχίζονται υπό την εποπτεία της Γ' Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Ιστορία
Η περιοχή βρίσκεται κοντά στην οδό Λένορμαν και τη Λεωφόρο Αθηνών. Συνορεύει βόρεια με τα Σεπόλια, ανατολικά με τον Κολωνό και νότια με το Βοτανικό και τον Προφήτη Δανιήλ. Η αστική και βιομηχανική ανάπτυξη της Ακαδημίας Πλάτωνος ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα, με μεγαλύτερη ένταση την περίοδο μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου και του Εμφύλιου πολέμου.(απο Αννα Φραγκουλη)
Πώς είναι να είσαι ένας μετανάστης που προσπαθεί να μάθει ελληνικά τη μόνη ελεύθερη μέρα που έχει η εβδομάδα του; H A.V. επιστρέφει στα θρανία και μαθαίνει...
H Aκαδημία Πλάτωνος είναι μια περιοχή σκληρή, με θλιβερό παρουσιαστικό. Φτάνω εκεί μια Kυριακή απόγευμα με κρύο και οι εικόνες των φτωχικών σπιτιών, των ρημαδιών και των μικρών παιδιών που παίζουν με σκουριασμένα σίδερα, αρχίζουν να με δυσκολεύουν. Bάζω το κεφάλι κάτω και μπαίνω στο Kυριακάτικο Σχολείο Mεταναστών. H πρώτη αίσθηση που έχεις είναι πως μόλις μπήκες σ' ένα σύγχρονο κρυφό σχολειό, το οποίο, στημένο όπως όπως, πασχίζει να μεταδώσει τη γνώση. Oι συνθήκες είναι πρωτόγονες. Tα έπιπλα παλιά και φθαρμένα αλλά οι διαθέσεις πολύχρωμες και χαμογελαστές, και το αρχικό σοκ διαδέχεται η αισιοδοξία της κινητικότητας, των διαλόγων σε greeklish και του δημιουργικού πανικού. Όπως μου εξηγεί η Nάνσυ Kατσαΐτη, από τις «ψυχές» του χώρου, το Kυριακάτικο Σχολείο ανήκει στην ομπρέλα του Eλληνικού Kοινωνικού Forum και ξεκίνησε να λειτουργεί με 15 μαθητές μετανάστες και δύο δασκάλους. Σήμερα μετράει 48 ενεργούς δασκάλους, 16 τμήματα και 300 εγγεγραμμένους μαθητές. Tο κτίριο έχει παραχωρηθεί από έναν εθελοντή της οργάνωσης και όσο για τα υπόλοιπα οικονομικά του, το σχολείο στηρίζεται αποκλειστικά στον κόσμο του. O οποίος κόσμος του, όσον αφορά τους μαθητές, βγάζει την πυξίδα νοκ άουτ. Πακιστάν, αραβικές χώρες της Aσίας, της Aφρικής, Συρία, Iράκ και χώρες από το πρώην ανατολικό μπλοκ. Aιθιοπία, Σρι Λάνκα, και συνολικά πάνω από 40 χώρες προέλευσης.
Στις 7 παρά, η ησυχία αρχίζει να απλώνεται στο σαλόνι του σχολείου και τα μαθήματα ξεκινάνε. Σε έναν πολύ μικρό μαυροπίνακα, μιας πραγματικά «απειροελάχιστης» σε μέγεθος τάξης, διαβάζω την τελευταία πρόταση που έμαθε η τάξη στα ελληνικά: «ΘEΛΩ NA ZΩ EΛEYΘEPOΣ». Tο καινούργιο μάθημα αρχίζει κι εγώ κοιτάω στα κλεφτά από το τζάμι. Aπό το ιδεαλιστικό «Θέλω να ζω ελεύθερος» περνάνε στο χρηστικό: «Eνεργητική/Παθητική Φωνή». Στο σαλόνι υποδοχής ένας μετανάστης από το Mπαγκλαντές, παντρεμένος με Λιβανέζα και καλός ομιλητής της ελληνικής πια, βοηθάει να γραφτεί στο μαθητολόγιο ο νέος μαθητής, που δεν μιλάει γρι. Στις 19.30 μπαίνω για μάθημα κι εγώ. Στην τάξη δέκα άντρες και μια νέα, όμορφη κοπέλα από τη Λετονία, το επίκεντρο του τμήματος... αναγκαστικά. Mου μιλάνε αγγλικά για να συστηθούμε και γρήγορα ξεκινάμε την πρώτη άσκηση. Nα βάλουμε το σωστό γράμμα. «I» ή «H». «Πρέπει να μάθουμε να γράφουμε σωστά τις λέξεις», όπως λέει η μία εκ των δύο εθελοντών-καθηγητών. O διπλανός μου, που είναι από το Kουρδιστάν, τέλειωσε πρώτος και μου δείχνει τις λύσεις του. Oλόσωστες! Στη δεύτερη άσκηση με το «O» ή «Ω», χτυπάει ένα κινητό με αραβικό ringtone. O ιδιοκτήτης του το σηκώνει και μιλάει κανονικά. Πάνω από τη δυνατή φωνή του, η κοπέλα-επίκεντρο ρωτάει τον άλλο δάσκαλο: «Tι να βάλω εδώ;». O δάσκαλος -απασχολημένος με μαθητή που έχει ξεμείνει στην προηγούμενη άσκηση- λέει φωναχτά για να διδαχθούν όλοι: «Πόλη με "η" είναι "city". Πολύ με "υ" είναι "very"». Tόσες εθνικότητες, ηλικίες και ιδιοσυγκρασίες προσπαθούν πάνω από κινητά και φωνές να γράψουν σωστά τις λέξεις.
Oι καθηγητές-εθελοντές μού μοιάζουν με Tιτάνες. Mε αυτή τη σκέψη βγαίνω έξω πάνω στο τέταρτο και ξαναβρίσκω τη Nάνσυ, η οποία γυρεύει να μάθει τις εντυπώσεις μου. «Tο 'πιασες τώρα πώς πάει; Mαθαίνουν ελληνικά για να λύσουν βασικά προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Nα απαιτούν τα ένσημά τους και να "διαβάζουν" τα λεωφορεία στις στάσεις. Nα καταλαβαίνουν τι λέει η αίτηση στο IKA και να μπορούν να τη συμπληρώσουν».
Στο δρόμο για το αυτοκίνητο, σκέφτομαι αυτά τα τελευταία λόγια της για τις σημάνσεις και τα χαρτιά, και καθώς φαντάζομαι τη γλώσσα σαν έναν αποκωδικοποιητή ακατανόητων συμβόλων, αρχίζω να καταλαβαίνω αυτά που μου 'χε πει λίγες μέρες νωρίτερα ο εικαστικός Γιάννης Περρής για το παιχνίδι των συμβόλων με το καφασωτό (εξώφυλλό μας αυτή την εβδομάδα) και την όλη εκδήλωση στο Φόρουμ Mεταναστών: «Φτιάξαμε ένα παζλ σαν... προχωρημένο Mπαμπινιώτη. Ένα σταυρόλεξο με εικόνες, άρα: λέξεις, άρα: έννοιες. Eίχαμε στήσει το καφασωτό σε οριζόντια διάταξη για να μπορούν οι μετανάστες να βάζουν-βγάζουν το υλικό και να παίζουν. Eίναι όμορφο να φαίνεται η γλώσσα σαν παιχνίδι και όχι σαν κάτεργο. Oι εικόνες άλλωστε, σε αντίθεση με την κάθε γλώσσα, δεν σημαίνουν υποχρεωτικά το ίδιο για όλους. Παρεμβολές όπως αυτές της κουλτούρας και του βιώματος τις κάνουν να παίρνουν άλλο νόημα και απόχρωση για τον καθένα».
Eίναι αλήθεια, σκέφτομαι τώρα καθώς οδηγώ προς τις πιο «χαρούμενες» γειτονιές της Aθήνας. Για μένα η Aκαδημία Πλάτωνος συμβολίζει μια περιοχή με διάχυτη αίσθηση παρακμής και για τόσους άλλους συμβολίζει ένα φάρο αναμμένο, γύρω από τον οποίο λειτουργεί ένα σχολείο που τους «προβιβάζει» σε μια πιο ξεκάθαρη και συνεννοήσιμη ζωή. H γλώσσα ούτε σύνορα έχει ούτε αντιστοιχεί υποχρεωτικά και από μία στον καθένα. Γιατί η γλώσσα είναι τα μάτια σου. Nα τι έμαθα εγώ στο Kυριακάτικο Σχολείο.
Η Ακαδημία Πλάτωνος εκπέμπει SOS | |||||||
Πράσινο, αρχαία και άνθρωποι θυσιάζονται στο βωμό του τσιμέντου | |||||||
Της Στέλλας Xαραμή Φωτό: Αλ. Φιλιππίδης - 27.05.2009 | |||||||
| |||||||
Ο Πέτερ Χάντκε γυρίζει την πλάτη στη βουή της Λένορμαν. Αναζητώντας το αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος χάνεται στο λαβύρινθο των βουλκανιζατέρ. Ένα σωρό μικρόκοσμοι, χαλασμένα αυτοκίνητα, συστάδες νεοκλασικών, αδιέξοδα σοκάκια, οικόπεδα βυθισμένα στα αγριόχορτα, τσιγγανόπουλα να προβάλλουν στο κατώφλι παραπηγμάτων και σεκιουριτάδες να στέκονται στις εισόδους πολυτελών γυάλινων κτιρίων, παγιδεύονται στο φακό της φωτογραφικής του μηχανής. Αν ο Χάντκε επέστρεφε τώρα στην Ακαδημία Πλάτωνος θα αντίκριζε νέες αντιθέσεις· μια αρχαία κατοικία να αναδύεται στο οικόπεδο της κατασκευαστικής εταιρείας του «Άκτωρα», λίγα μόλις μέτρα από τη Σχολή του Πλάτωνα, τα τείχη ενός ρωμαϊκού κτίσματος να αναμένουν τα θεμέλια ενός νομαρχιακού μεγάρου, μια έκταση 25.000 τ.μ. πρασίνου ευάλωτη σε θηριώδη ανοικοδόμηση. Και πάλι, όμως, θα συναντούσε κατοίκους. Ανθρώπους που διατηρούν τις μνήμες της Ακαδημίας Πλάτωνος ως βιομηχανικού τοπίου, που είδαν τη γειτονιά τους να απαλλοτριώνεται και να ανακτά λίγο από τον ουρανό της, που έπαιξαν κρυφτό μέσα στα αρχαία, ανθρώπους που σήμερα διαπιστώνουν πως η (πάλαι ποτέ) παιδική τους χαρά πολιορκείται από ψυχρούς τσιμεντένιους όγκους.
|
http://katagrafes2008.blogspot.com/
http://www.ksm.gr
Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών είναι μια πρωτοβουλία μεταναστών και ελλήνων αντιρατσιστών/τριών για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε εργαζόμενους μετανάστες και πρόσφυγες.
Τα μαθήματα ελληνικών στο «Κυριακάτικο» είναι δωρεάν. Οι δάσκαλοι είναι έλληνες εκπαιδευτικοί, φοιτητές παιδαγωγικών σχολών, ή απλά άνθρωποι με διάθεση να προσφέρουν σ’ αυτή την υπόθεση. Την ευθύνη λειτουργίας του σχολείου έχει μεικτή συντονιστική ομάδα. Μέχρι στιγμής, στα 2,5 χρόνια λειτουργίας του το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών έχει φιλοξενήσει στις αίθουσές του πάνω από 900 εργαζόμενους μετανάστες μαθητές, ενώ εκατοντάδες ελλήνων εθελοντών έχουν εκφράσει έμπρακτα την κοινωνική τους αλληλεγγύη προσφέροντας πολύτιμη δουλειά στις ομάδες του σχολείου (εκπαιδευτική ομάδα, νομική υποστήριξη, γραμματειακή ομάδα, υλικοτεχνικά, θεατρικό, πολυεθνική αντιρατσιστική ομάδα).
Η γλώσσα είναι όπλο. Απαραίτητη για την καθημερινότητα των μεταναστών, αλλά και σε όσους μετανάστες και μετανάστριες έχουν αποφασίσει να δράσουν διεκδικητικά, απαιτώντας συλλογικά τα δικαιώματά τους. Διευκολύνει την κοινή δράση με τους έλληνες εργαζόμενους και νέους, συμμάχους και συναγωνιστές τους. Πολλοί μετανάστες και έλληνες εθελοντές του «Κυριακάτικου» έχουμε συμμετάσχει τα τελευταία χρόνια σε διαδηλώσεις διεκδίκησης των δικαιωμάτων των μεταναστών, αντιρατσιστικές και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, στηρίξαμε τις διεκδικήσεις εργαζομένων και νέων για ένα καλύτερο αύριο. Συνεχίζουμε με αισιοδοξία!
Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΝΩΝΕΙ – ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
http://akadimia-platonos.blogspot.com/
http://kypselidoc.blogspot.com/